Weg met de managers

In het AD van afgelopen vrijdag, (22 juli 2016) staat op de voorpagina een artikel over topman Ids Thepass, die vertrekt bij Laurens, een Rotterdamse zorginstelling die op de zwarte lijst van slechtst presterende zorginstellingen stond. Thepass voelde zich niet schuldig over de slechte zorg. In tegendeel, in eerste instantie was hij boos, vond de zwarte lijst onacceptabel en dreigde met juridische stappen. Pas toen er overal in de organisatie kritiek op hem kwam en bleef, besloot hij 'terug te treden'. Zelf vond hij dat terug treden zeer ongewenst voor de organisatie. Het toont aan hoe wereldvreemd zo'n man is.

Hugo Borst, columnist  en schrijver, had bij het uitkomen van de zwarte lijst een indringende open brief aan staatssecretaris van Rijn geschreven die ook in het AD gepubliceerd was. Reden: zijn demente moeder woont in een van de huizen van Laurens. Ook nu reageert Borst weer. "Ik heb hem (Thepass) van een afstandje leren kennen als een koude bestuurder. Alsof hij een beursgenoteerd bedrijf bestuurde. In werkelijkheid droeg hij de hoogste verantwoordelijkheid voor kwetsbare afhankelijke mensen. Dat vereist inlevingsvermogen. Ook een bestuursvoorzitter hoort een zorghart te hebben."

Hoewel de schrijnende tekortkomingen van dit soort managers in de ouderenzorg natuurlijk veel directer zichtbaar zijn, zijn er veel overeenkomsten met het veiligheidsdomein. En hoewel de brandweer nog niet vercommercialiseerd is, zoals de zorg, zijn er ook bij de brandweer mensen die roepen dat een leidinggevende geen goede brandweerman hoeft te zijn, maar alleen maar een goede manager. Ook bij de brandweer zijn er managers die hun korps leiden alsof het een koekjesfabriek is. Ook bij de brandweer wordt meestal bezuinigd op de werkvloer en niet in de top. Opkomst tijden verhogen, kazernes sluiten, minder brandweermensen op een voertuig, piket vergoedingen voor vrijwilligers schrappen, noem maar op. Als de cijfers maar kloppen. En vervolgens wordt de oorzaak van de verslechterende brandweerzorg bij de vrijwilligers neer gelegd.

Hoeveel Hugo Borsts (Of is het Hugo Borsten) is de wereld nodig om duidelijk te maken dat het managen van zorg en veiligheid iets anders is dan het managen van een koekjesfabriek? Dat bij non-profit organisaties kwaliteit van het geleverde product belangrijk is en niet het aantal verkochte koekjes? Dat het vercommercialiseren van de zorg maar ook het managementdenken bij de brandweer de dood in de pot is voor goede zorg en veiligheid?

Dus: Weg met de commerciële managers uit de non-profit organisaties. Weg met de eindcijfer fanaten, de graaiers. Weg met de managers die met de rug naar de organisatie staan en met de ogen gericht op, en de oren hangend naar hun bestuur alleen aan hun eigen hachje denken.
Vergeet het sprookje van de noodzaak van het dik over betalen van managers. Vergeet het sprookje dat ze zo over betaald moeten worden omdat ze anders naar het bedrijfsleven of het buitenland gaan. In Overijssel hebben we daar een kreet voor: 'Loat goan!!' Zorg en veiligheid zijn overheidstaken. Daar horen geen commerciële managers. Ook mag de overheid daar de verantwoordelijkheid niet uit handen geven.

Stel slimme en bevlogen mensen aan die hun sporen verdiend hebben in hun vakgebied. Laat die de organisatie runnen. Ik weet zeker dat er genoeg capabele mensen binnen de eigen domeinen te vinden zijn die met liefde voor het vak en een normaal salaris de zorg en de veiligheid weer gezond kunnen en willen maken.