op 18 juli jongstleden kantelde een watertankwagen van de brandweer Leusden. Het was niet de eerste keer dat er een brandweerauto kantelde. De zoekopdracht "gekantelde brandweerauto" in Google levert een trieste set afbeeldingen op van gekantelde brandweerauto's, die een paar dingen gemeen hebben: het zijn bijna allemaal 2e lijns voertuigen met een hoog zwaartepunt, zoals hoogwerkers, haakarmvoertuigen en watertankwagens. Bij een bericht van een gekantelde watertankwagen in Apeldoorn, vorig jaar, staat vermeld dat de oorzaak van dat ongeval, zelfs na onderzoek van TNO, onbekend is. Wel stond in een ander bericht vermeld dat het voor de betreffende ervaren brandweerman, de eerste uitruk als chauffeur was. Al werd aan zijn rijvaardigheid niet getwijfeld.
Een hoog zwaartepunt, luchtvering waar veel van deze voertuigen mee zijn uitgerust, de stress van een prio 1, onervarenheid van de chauffeur, van alles kan bijdragen aan de oorzaak van zo'n ongeval. Daarbij komt dat voertuigen met een hoog zwaartepunt in combinatie
met luchtvering extra gevaarlijk zijn omdat je met een met lucht geveerd
voertuig weinig gevoel heb bij wanneer je tegen het kantelpunt aan zit. Voeg daar de onervarenheid van de chauffeur en de stress van een prio 1aan toe, en je hebt een gevaarlijke cocktail van aspecten die zomaar kunnen leiden tot zo'n ongeval.
Laat ik het dicht bij mij zelf houden. Ik ben 25 jaar vrijwillig brandweerchauffeur geweest. Ik heb, zoals bijna alle brandweerchauffeurs doen, gereden op allerlei brandweerauto's: tankautospuiten, hulpverleningsvoertuigen, hoogwerkers, en watertankwagens. Maar een ding is zeker: Ik ben nooit een ervaren chauffeur geworden. Dat kan ook niet want het aantal kilometers wat ik in die 25 jaar heb gereden, rijdt een gemiddelde internationaal vrachtwagenchauffeur in 2 maand! Bovendien rijdt zo'n chauffeur meestal jaren op de zelfde auto. Hoeveel je dus ook oefent en hoeveel certificaten je ook haalt, je bent wel bevoegd, maar je mist toch de routine van een ervaren chauffeur. Of je dan dus ook echt bekwaam bent, is zeer de vraag. En net juist in stressvolle situaties zoals een prio 1 uitruk komt het aan op de routine, die je mist als vrijwillig brandweerchauffeur. Hiermee wil ik overigens niet suggereren dat bovengenoemde ongevallen direct te wijten zijn aan de onervarenheid van de chauffeur.
Wat ik wil opmerken is het volgende: 2e lijns voertuigen hoeven bijna nooit binnen pakweg 15 minuten ter plaatse te zijn. Misschien op een enkele hoogwerkerinzet na, maar in de regel is het dus helemaal niet nodig dat deze voertuigen met prio1 rijden. Mijn betoog is dan ook: Haal die stress weg bij die chauffeur en leer hem rustig en voorzichtig zonder prio 1 ter plaatse te gaan. Leer de chauffeur een andere manier van rijden en bijvoorbeeld zijn blauwe lampen en sirene alleen te gebruiken als het hoog nodig is. Niet om snel ergens te komen maar alleen om voorrang te vragen. Leer de chauffeur dat veilig en heel ter plaatse komen belangrijker is dan snel ter plaatse zijn. Misschien is het goed om dit aspect, naast technische onderzoeken naar de voertuigen na zo'n ongeval, ook eens onder de loep te nemen.
5 opmerkingen:
Het zijn niet alleen de vrijwilligers, maar ook de beroeps collega's hebben geen "ervaring".
Dit slaat de plank nu precies mis. Prio 1 trainen en opleiden zowel beroeps als vrijwilligers dan krijg je ervaren chauffeurs.Net zoals politie en ambulance chauffeurs.Dan krijg je ervaren chauffeurs.
Zoals al gezegd maakt een brandweerchauffeur (beroeps of vrijwillig) simpelweg te weinig ervaringskilometers. Dit kunnen we niet veranderen, ook niet met meer Prio 1 oefenmomenten. Zoals in de blog aangegeven is vaak het nut van Prio 1 rijden met speciale voertuigen ver te zoeken. Ook alle ondersteunende voertuigen (OD, HO, etc..) kunnen vaak rustiger ter plaatse komen.
Leuk betoog, maar om nou oorzaak en gevolg om te draaien? Het gaat heel vaak goed, omdat men gediciplineerd en gepast met een prio-1 voertuig door het verkeer rijdt, om daar nu in veel gevallen een prio2/3 van te maken? Ik ben volldig akkoord met aandacht en afdoende oplieidng, maar we hebben niet voor niets prio-1 en de daarbij behorende vrijstellingen. Ook de inzetfrequentie kan hier aan bijdragen door ook zonder prio-1, maar als oefening, kilometers met het voertuig te maken.
Mijn suggetie; neem met de hoogste prioriteit 'hoe te handelen en vooral hoe niet te handelen' in de rijinstructie op van de rijscholen en het CBR, daar voorkom je veel meer drama's en frustratie mee, dat is op dit moment van een belabberd nivo. En als je je niet conform gedragt, een gepaste (vette) boete, inclusief diegen die hier niet hun rijbewijs hebben gehaald (Oostblokkers en de Mediterrane gebieden)
Waarom niet veel kleinschaliger en eerder beginnen? Wat is er mis met collegiale feedback voor tijdens een na de rit? Een dan niet het bekende afzeiken maar serieus meedenken over de eigen veiligheid van alle inzittenden en overige weggebruikers. Dat maakt niet alleen de chauffeur beter maar ook de inzittenden, die mogelijk in een latere fase ook links voorin belanden.Wachten op een opleidingsmoment eens in de drie jaar en daar alle verwachtingen aan koppelen is m.i. niet reƫel. Zeg ik met ruim 20 jaar opleidingservaring in rijopleidingen bij brw, ambu en politie.
Een reactie posten