Enquête moe?

Dagelijks worden u en ik overvallen met de vraag of we even een kleine enquête in willen vullen. Als ik iets koop via een webshop, krijg ik een paar dagen later een mailtje of ik iets wil invullen over hoe het bestellen me is bevallen. Als ik telefonisch contact gehad heb met een bedrijf krijg ik later de vraag hoe het gesprek is bevallen. Afgelopen zaterdag was wel een toppunt. Ik moest bij de Praxis in Emmen iets halen wat in Hardenberg niet voorradig was. Toen ik weer thuis was had ik op mijn telefoon een berichtje van Google of ik iets wilde invullen over Praxis Emmen. Google Maps had via mijn GPS die ik aan heb staan, gezien dat ik daar geweest was. Een beetje geërgerd drukte ik het berichtje weg. Nog niet eens zozeer omdat Google schijnbaar precies weet waar ik ben en daar ook meteen conclusies uit trekt. Want dat heb ik vast zelf ergens toegestaan in de brij aan voorwaarden waar ik zonder te lezen voor akkoord geklikt heb. Nee, meer geërgerd om de zoveelste vraag om response te geven. Iedereen is er schijnbaar op gebrand om te weten hoe hij of zij “het doet”. Commercie speelt daarbij natuurlijk de hoofdrol. Gek word je er soms van.

Ook bij de brandweer wordt regelmatig gevraagd een enquête in te vullen over het reilen en zeilen. Alleen heeft het daar een iets andere oorsprong. Vanuit een gevoel van ontevredenheid hielden verschillende instanties enquêtes over de tevredenheid (of ontevredenheid) van brandweermensen over hun brandweerorganisatie. Naast onderzoeken van de toenmalige NVBR en de VBV, was het bijvoorbeeld de SP die een grootschalig onderzoek deed. Daar kwam het stuk “de brandweer aan het woord” uit voort. Er bleek veel bezorgdheid en ontevredenheid te zijn onder brandweermensen op de werkvloer.

In 2013/2014 hield nieuws-en actualiteitenprogramma EenVandaag  een peiling. Ook uit deze peiling bleek dat veel brandweermensen op de werkvloer zich zorgen maakten over de toekomst en geen vertrouwen hadden in de brandweerleiding. In 2015/2016 hield EenVandaag nogmaals een peiling. De uitslag hiervan werd kenbaar gemaakt in een radio en televisie-uitzending op  18 januari 2016. En weer was de uitslag het zelfde. De reactie van Brandweer Nederland was dat zij de “steekproef” niet representatief vonden omdat slechts circa 5% van de brandweerpopulatie was ondervraagd. Bovendien waren dat alleen leden van de VBV en vakbondsleden. Daarop werden op 26 januari 2016 persoonlijke reacties van brandweermensen gepubliceerd.

Intussen werden ook Kamervragen gesteld en minister van der Steur erkende dat er mogelijk een serieus probleem was. Hij zegde toe een onderzoek in te stellen. Dat had zijn voorganger naar aanleiding van het SP rapport ook al eens beloofd maar daar was het niet van gekomen. Deze keer zou deze minister, mede onder druk van de VBV en de bonden wel doorzetten. Om te voorkomen dat er weer een “welles nietes” zou ontstaan over het representatief zijn van en enquête zou het een onafhankelijk onderzoek worden onder alle brandweermensen.

Dat onderzoek is er nu. Alle brandweermensen hebben via hun werkgever, de veiligheidsregio waarin ze werkzaam zijn, een link gekregen die verwijst naar het landelijk belevingsonderzoek. Dit onderzoek is daarom zo belangrijk omdat bij dit onderzoek de minister, de raad van brandweercommandanten, de VBV en de bonden de handen ineen geslagen hebben om samen inzicht te krijgen in de beleving van het repressieve brandweerpersoneel.

Ik begrijp dat u, net als ik, wel eens enquête moe bent. Maar maak alstublieft voor deze keer een uitzondering en vul deze enquête wel in. Want deze enquête is er een van ons allemaal, door ons allemaal, voor ons allemaal.